Μαθαίνοντας το κουτάβι σας να μένει μόνο του στο σπίτι

Τα σκυλιά είναι συνεργατικά κοινωνικά ζώα, πράγμα που σημαίνει ότι είναι σημαντικό για αυτά να ζουν σε μια ομάδα που τους επιτρέπει να μοιράζονται συνεχώς εμπειρίες και εργασίες. Από τη φύση τους, τα κουτάβια μαθαίνουν σταδιακά να διαχειρίζονται τη δυσφορία που προκαλείται από την αποκόλληση από την ομάδα τους. Η μητέρα τους συχνά ξεκινάει να αφήνει το κουτάβι για σύντομες στιγμές και, όταν είναι παρούσα, προσκαλεί το κουτάβι να εξερευνήσει τις γύρω περιοχές ανεξάρτητα. Η διδασκαλία ενός κουταβιού να μένει μόνο του στο σπίτι πρέπει να γίνεται σταδιακά μέσα από πολλά βήματα. Αυτή η διαδικασία βοηθά το κουτάβι να γίνει σταδιακά αυτόνομο, επιπλέον η δημιουργία ενός ασφαλούς χώρου όπως ένα σκυλόσπιτο ή κουβέρτα, παρέχει αξιοπιστία και συνέπεια όταν είναι μακριά από την ομάδα, ενώ έτσι είναι δυνατό να διασφαλιστεί ότι η αποκόλληση βιώνεται με λιγότερο τραυματικό τρόπο.

Πόσες ώρες μπορεί ένα κουτάβι να είναι μόνο του στο σπίτι;
Ο χωρισμός δεν πρέπει να ξεπερνά τις 2 ώρες, τουλάχιστον τις πρώτες φορές. Καθώς ο σκύλος μεγαλώνει, θα μπορεί να χωρίζεται από την ομάδα για μεγαλύτερες περιόδους. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, μετά από παιχνίδι ή μια σύντομη βόλτα, βεβαιωθείτε ότι το κουτάβι κάνει μοναχικές δραστηριότητες μάσησης (με παιχνίδια γεμάτα με τροφή ή κόκαλα διαφόρων ειδών) κοντά στο σπίτι ή την περιοχή του σκύλου του και φροντίστε να το αφήσετε μόνο του. Όσο περισσότερο το κάνουμε αυτό, τόσο περισσότερο θα ευνοούν από μόνα τους στιγμές χαλάρωσης και ξεκούρασης όταν είμαστε παρόντες.

Να συνηθίσει το κουτάβι να είναι μόνο του
Το επόμενο βήμα θα είναι να βεβαιωθείτε ότι κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων η ομάδα βρίσκεται στο σπίτι αλλά όχι στο ίδιο δωμάτιο. Μόλις βεβαιωθούμε ότι το κουτάβι μπορεί να ξεκουραστεί και να παραμείνει ήρεμο για να κάνει κάποια δραστηριότητα ακόμα κι αν βρισκόμαστε σε άλλο δωμάτιο, μπορούμε να αρχίσουμε να επισκεπτόμαστε το κουτάβι δημιουργώντας «τελετουργίες χαιρετισμού». Δεν είναι καλό να πιστεύουμε ότι ένα κουτάβι πρέπει να να αγνοηθεί τόσο όταν φεύγουμε όσο και όταν επιστρέφουμε! Η αγνόηση του μικρού θα μπορούσε να υπονομεύσει την αξιοπιστία μας. Είναι λοιπόν καλύτερα να το χαιρετήσετε και τις δύο στιγμές, χωρίς όμως να δίνετε ιδιαίτερη έμφαση στη στιγμή.
Όταν επιστρέφουμε στο σπίτι, αφού το χαιρετήσουμε με ήρεμο και καθησυχαστικό ύφος το κουτάβι θα είναι χαρούμενο και ανήσυχο, δεν πρέπει να το σηκώσουμε, αλλά να το αφήσουμε να κινηθεί ελεύθερα στο σπίτι και να το προσκαλέσουμε ήρεμα να μας ακολουθήσει.
Μόλις φτάσουμε σε ένα μέσο επίπεδο συναισθηματικής ενεργοποίησης, μπορούμε επίσης να αλληλεπιδράσουμε σωματικά μαζί τους με αργές και ευχάριστες κινήσεις και τις γνώριμες φωνές μας. Αν το συναίσθημα της επανένωσης είναι έντονο, είναι πιθανό το μικρό να ουρήσει από αυτό το υπερβολικό συναίσθημα. Όπως είδαμε προηγουμένως, αποφύγετε να τα μαλώσετε και απομακρυνθείτε από την περιοχή, στηρίξτε και βοηθήστε το μικρό να επιστρέψει σε μια φυσιολογική συναισθηματική κατάσταση και να βρει κάποιο είδος δραστηριότητας που θα το κρατήσει απασχολημένο. Σε αυτό το σημείο, μπορούμε στη συνέχεια να καθαρίσουμε την περιοχή.